Wskazówki jak wypełnić formularz kalkulatorów Poradni Dietetycznej:
Cel wagowy – zakładany plan, co chcesz osiągnąć?
Aktualny % tkanki tłuszczowej – poziom tkanki tłuszczowej (pomiar na analizatorze składu ciała np. domowym – to pole nie jest obowiązkowe)
Talia – obwód pasa – talii na wysokości pępka (to pole nie jest obowiązkowe)
Aby mieć dostęp do wszystkich wzorów/formuł wyliczeń, proszę uzupełnić wszystkie możliwe pola. Do niektórych wyliczeń potrzebny będzie analizator składu ciała (np. waga z pomiarem % zawartości tkanki tłuszczowej).
Kalkulator wylicza również szacunkowy czas do osiągnięcia celu z założeniem prędkości redukcji lub przybierania na wadze, uwzględniając wszystkie formy aktywności fizycznej.
Wzór Mifflina
służy do obliczenia podstawowej przemiany materii – PPM. Podstawową przemianą materii ( w skrócie PPM lub BMR z ang. basal metabolic rate) nazywamy najniższy poziom zapotrzebowania energetycznego umożliwiający zachowanie podstawowych funkcji w optymalnych warunkach bytowych. Uzyskany wynik odnosi się jedynie do pracy układów i narządów, to wartość, poniżej której nie powinniśmy schodzić przy planowaniu diety. PPM najbardziej przydatne jest przy określaniu całkowitej przemiany materii ( w skrócie CPM lub TDEE z ang. total taily energy expenditure).
Wzór Benedicta-Harrisa
pozwala określić podstawową przemianę materii. Podstawową przemianą materii, zwaną w skrócie PPM lub z ang. BMR nazywamy taki poziom zapotrzebowania na energię, który wystarcza człowiekowi na zachowanie podstawowych funkcji życiowych. Wartość ta pomaga określić inny bardzo ważny wskaźnik – całkowitą przemianę materii (CPM).
Wzór Cunninghama
jest wzorem pozwalającym określić podstawową przemianę materii. Wymaga wiedzy na temat beztłuszczowej masy ciała – LBM (ang. lean body mass) obejmującej kości, mięśnie, wodę i tkankę łączną. Podaje się ją w kilogramach i mierzy się ją np. metodą bioimpedancji elektrycznej. Bardzo często stosowany w przypadku sportowców.
Wzór Williama McArdle’a i Franka Katcha
szacuje PPM – podstawową przemianę materii, w oparciu o LBM (ang. lean body mass), czyli beztłuszczową masę ciała. To równanie jest przeznaczone dla osób nieprzeciętnie aktywnych, znających masę tkanki beztłuszczowej w organizmie, zmierzonej np. metodą bioimpedancji elektrycznej. Otrzymane PPM wyrażone jest w kilokaloriach.
